Fotografie is voor mij meer dan alleen het vastleggen van een beeld; het is een middel om de emotionele reis en innerlijke gevoelens van een individu op een conceptuele manier bloot te leggen. Ik zie fotografie als een manier om de diepere lagen van emoties te verkennen en te vertalen naar een visueel verhaal.

Met subtiele enscenering en een oog voor contrast creer ik mijn beelden, dit helpt om de complexiteit van menselijke emoties te vangen, zonder deze direct en expliciet weer te geven. Mijn doel is niet om gevoelens letterlijk te illustreren, maar eerder om ze op een abstracte, suggestieve manier over te brengen.

Elke reeks die ik maak, wordt gedragen door een subtiele rode draad, een visueel element dat de beelden met elkaar verbindt en een samenhangend geheel creëert. Door bewust om te gaan met kleurgebruik, compositie en sluitertijd zorg ik ervoor dat de emotie als een fluistering in het beeld aanwezig is. Het gevoel wordt zo op een intuïtieve manier doorgegeven aan de kijker, waardoor er ruimte blijft voor eigen interpretatie.

Om deze beleving nog verder te verdiepen, combineer ik mijn fotografie vaak met andere kunstvormen, zoals poëzie. Op deze manier ontstaat er een gelaagdheid in het werk, waarbij beeld en tekst elkaar aanvullen en versterken. Mijn fotografie nodigt uit tot reflectie, tot het voelen van wat niet altijd direct te zien is, en tot het ontdekken van de emotionele nuances die onder de oppervlakte schuilgaan.